Bedelli askerliğin tamamında, içeri girdiğim andan çıktığım ana kadar militarizme, erilliğe, cinsiyetçi konuşmalara maruz kaldım. Şiddeti teşvik ederek, özendirerek, erkekliğin savaşmakla ve vatanı korumakla kazanılacağını söyleyip durdular.
Bedelli askerliğin sürekli hale getirilmesinden önce uygulanan son bedellide şartlar 15 bin TL ve 21 gün askerlik şeklindeydi. Yaş sınırı ise 25 olarak belirlenmişti.
HDP Gaziantep Milletvekili Mahmut Toğrul, TBMM Genel Kurulu’nda görüşmeleri devam eden yeni askerlik sistemi üzerine partisi adına söz aldı. “Zorunlu askerlik kaldırılmalıdır, vicdani ret hakkı tanınmalıdır, bedelli askerlikle ilgili ücret asgari ücret üzerinden hesaplanmalıdır” dedi.
2-3 ay önce bedelli askerlik lafını ağza almanın bile şehitlere saygısızlık olduğunu söyleyebilen birisinin başkanı olduğu hükümet, bedelli askerlikle ilgili bu düzenlemeyi alelacele meclisten geçirmekte oldukça kararlı.
Yeni askerlik sistemi TBMM’dea görüşülmeye başlandı. Türkiye İş Partisi (TİP) Genel Başkanı ve İstanbul Milletvekili Erkan Baş, “Bir ülkede insanları ceplerindeki paraya göre ayıramazsınız. Yıllarca bu ülke için alın teri döken, emeğiyle yaşayan ama yoksul yaşamak zorunda kalan insanlara devlet, çıkıp ‘Ya paranı ya canını istiyorum’ diyemez” dedi.
Yeni askerlik sistemini kapsayan Askeralma Kanunu Teklifi TBMM Genel Kuruluna sunuldu. HDP Antalya Milletvekili Kemal Bülbül, Avrupa Birliği ülkelerinden 21’inde zorunlu askerliğin bulunmadığını 28 NATO ülkesinin 23’ünde profesyonel ordunun mevcut olduğunu söyledi.
Yeni askerlik kanununa olası çatışma risklerinin patlak vermesi karşılığında üst ve üst orta gelire sahip toplum kesiminin tepkisini asgariye çekme çabası dersem mübalağa etmiş olmam.
En azından, çocukları askere gidecek olan ailelerin en çok sesi çıkacak olanlarını, en etkili gruplarını teskin etmek gerekiyor. Çocuklarının savaşmayacağını, çatışmaya girmeyeceğini, şehit olmayacağını garantilemenin iyi bir yolu olarak bedel ödemek gösteriliyor.
Türkiye’deki erkek egemen/militer sistem her koşulda, her vatandaşından mümkün olduğu kadar, son nefesine kadar ondan faydalanmak, onu “üretim”in bir parçası haline getirmek ister.
İnsanları ödeme ya da angarya ikilemi içinde bırakmak feodal dönemlerde yaygın bir uygulamaydı ama modern toplumlarda, özel dönemler dışında, fazla örneği görülmez.
