ibre Rusya’nın savaşı kaybetmesine döndüğünde Putin’in elinin altındaki bütün düğmelere basabileceği Moskova tarafından ifade edilmişti. Bunların başında da nükleer silah düğmesi olduğu da belirtilmişti.
ABD, silah fabrikaları, elektrik santralleri, köprüler veya havaalanları gibi askeri açıdan stratejik hedefleri bombalamadı. Kasıtlı olarak savunmasız sivil nüfusu vurmak istediler ve yoğun nüfuslu bir değil iki şehir seçtiler.
İktidarı ve serveti korumanın ve buna yönelecek her politik itirazı engellemenin yolu, gündelik yaşamda sokağı tekinsizleştirmekten geçer.
filmin hiçbir yerinde izleyiciler nükleer çağın ilk kurbanlarının kabulünü bulamayacaklar. Gerçekten de film, bomba mahallinin “her iki yönde 40 mil boyunca hiçbir şeyin olmadığı” ıssız bir bölgede olduğu efsanesini tekrarlıyor.
Bugünkü çatışma Soğuk Savaş’a nazaran nükleer ve etkili konvansiyonel güçler arasında savaş riskini giderek arttırmaktadır.
Ordunun tarihsel olarak “düzen kurucu/koruyucu” işlevi Türkiye’deki darbe tarihini (ve son darbe girişimini anlamakta) önemli bir faktör olsa da kanımca ne yeterli ne de gerekli koşul.
Bunun nedeni, askeri emisyonların ve orduların enerji kullanımına ilişkin verilerin ulusal güvenliğe zarar verebileceği gerekçesiyle 1997 Kyoto Protokolü ve 2015 Paris Anlaşması’ndan muaf tutulmuş olması.
‘yeniden sanayileşme yarışı’ başlıyor. Bu yarışın ‘itici gücünü, hidrokarbon enerji sisteminden çıkış, küreselleşmeden geri dönüş ve yeniden militarizm oluşturuyor’”.
Astana görüşmelerinin 20. toplantısı 20-21 Haziran tarihlerinde Kazakistan’da yapıldı. Toplantılara damgasını vuran iki konu vardı; Suriye Kürtleri ve Ankara-Şam normalleşme yol haritası.
Silahlanmada en büyük harcamayı yapan ülkeler Birleşik Krallık, Almanya ve Fransa. Ancak GSMH’lerine oranla askeri harcamalara en çok pay ayıranlar Yunanistan, Polonya, Baltık ülkeleri, Hırvatistan ve Slovakya.
