Türkiye’nin taraf olduğu Viyana Sözleşmesi fahri konsoloslara askerlik muafiyeti sağlarken Türkiye’deki “en genç” fahri konsolosların kendisinin ya da ailesinin AKP’de görev alan kişiler olması dikkat çekiyor.
“Bu verilen kararı elde aldığımızda, iç savaşın olduğu bir ülkede bir kişinin askerlik yapmak istememesi net bir şekilde iltica sebebidir şeklinde yorumlanmıştır.”
Diyarbakır’ın Silvan ilçesinde yaşayan 67 yaşındaki Adem Ekinci, ömrünün son 50 yılını kimliksiz ve kayıtlarda ‘ölü’ olarak geçirdi.
köyün evleri karanlık, / gökte yıldız pır pır eder. / ben bir asker kaçağıyım, / gelin, bana bir tas su ver.
2002 mayıs ayında askere gittim ve ilk 5 yılda 5 kez firardan dolayı askeri hapse konuldum…
Hasta babasına bakmak zorunda olan Akif, asker kaçağıdır ve babasını bırakabileceği kimse yoktur. Onun için askere gitmemenin tek bir yolu vardır. Pembe teskere ile askerlikten muaf olmuş olan Uğur ile yakınlaşır.
“Ben vicdanımın sesini dinledim. Tüm gençlerin vicdani retlerini kullanmaları çağrısında bulunuyorum. Barışın sağlanması için herkesin elindeki silahları bırakması lazım. Şayet biz askerliğe gitmeyip savaşı reddedersek Ortadoğu’ya barış gelir.”
Diyarbakır’da yaşayan Ahmet Önder adlı yurttaş, 1994’te yürürlükte olan kanuna göre askerlik yapmadığı için vatandaşlıktan çıkarıldı. “Cezaevinden çıktığım 2012 yılından bu yana hiçbir işte çalışamıyorum. Kimliğim olmadığı için ne hastaneye gidebiliyorum ne bir resmi işlem yapabiliyorum” diyerek, yaşadığı duruma tepki gösterdi.
“Devlet bizi doğal olarak vicdani reddi sürdürmeye zorladı. Bana dert olan, askerlik yaptırmak istemeleri değil. Vatan savunmasına ihanet temelinde bir duygu yaratıyorlar. Cumhuriyet tarihinin gördüğü en vatansever kuşağız.”
Asker kaçakları (yoklama kaçağı ve bakayalar) her seçimde hatta her allahın günü olduğu gibi yine yakalanma korkusuyla karşı karşıya. “Oy kulanabilir miyim, sandığa giderken, sandık başında ya da çıkışta yakalanır mıyım? Yakalanırsam ne olur, hemen askere mi alırlar” gibi sorular bugünlerde sık duyduğumuz sorular.
