Türkiye bu yılın Ocak ayında Afrin’de Zeytin Dalı harekâtını başlatmış ve operasyonda Alman yapımı Leopard 2 tanklarını kullanmıştı. Bu durum Almanya kamuoyunda Türkiye’ye silah ihracatına ilişkin tartışmalara neden olmuştu.
Federal Güvenlik Konseyi aralarında Suudi Arabistan’ın da olduğu Ortadoğu ve Körfez ülkelerine silah ihracatına onay verdi. Hükümetin bu şekilde “suça ortak olduğunu” belirten Sol Parti, silah tedariğini “sorumsuzluk” olarak niteledi.
“Sonu olmayan savaşlar; daha fazla diplomasi, daha az silah ihracatı” adıyla yayımlanan 2018 Barış Bilirkişi Raporu’nda, Almanya hükümetinin Türkiye’nin Afrin’e yönelik operasyonu sırasındaki “uzun süreli sessizliği” de eleştiri konusu yapıldı.
Barış Hareketi, silah üreticisi Heckler&Koch şirketinin önünden başlayan bayrak koşusuyla, federal hükümete yönelik taleplerin yer aldığı bildiriyi Berlin’e kadar taşıyacak.
Almanya’da ‘Faşizmden Kurtuluş Günü’ olan 8 Mayıs’ta Berlin’deki Maritim Hotel’de hisedarlarla toplantı yapan silah şirketi, savaş karşıtı onlarca kişi tarafından protesto edildi.
Dışişleri Bakanı Sigmar Gabriel “Suriye’nin kuzeyindeki çarpışmalarla bağlantılı olarak hiçbir askeri malzeme sevkiyatında bulunmadık. NATO müttefiki Türkiye dahi söz konusu olsa böyle durumlarda Almanya’nın askeri malzeme vermesi yasaktır” demişti.
Türkiye, Suriye’nin kuzeyindeki YPG güçlerine karşı başlattığı Zeytin Dalı Harekatına hukuki gerekçe olarak BM Şartı’nın 51’inci maddesinde düzenlenen meşru müdafaa hakkını göstermişti.
2016’da, Rheinmetall BMC Defence Industry Inc. (RBSS) adlı bir şirket kuruldu. Ve kısa süre sonra da bu şirketin Alman Leopard 2 tanklarının modernizasyonu ile şu günlerde öve öve bitirilemeyen yerli ve milli Altay tanklarının üretimini yapacağı ortaya çıktı. İhalenin toplam tutarı tamı tamına 7 milyar euro.
Efrîn’e saldırıda kullanılan tankların görüntüsünü Alman ZDF kanalı “Türkiye saldırıyor, biz de silahlarımızla işin içindeyiz” şeklinde yorumladı. Almanya Federal Parlamentosu milletvekilleri de hükümete çağrıda bulundu: Suça ortak olma!
Belgeselde sadece Alman silah devi Rheinmetall mercek altına alınıyor. Rheinmetall’in İtalya’daki Sardunya Adaları ve Güney Afrika’da açılan yan şirketlerinin savaş bölgelerine nasıl silah satışı yaptığı ve bunu nasıl yasal zemine entegre ettikleri irdeleniyor.
