BM İnsan Hakları Yüksek Komiserliği tarafından sokağa çıkma yasaklarının uygulandığı Kürt kentlerine dair hazırlanan raporda 30’dan fazla yerleşim yeri ve mahalleyi kapsayan operasyonlarda 335 bin ile yarım milyon arası insanın yerinden edildiği, bin 200’ü sivil 2 bin kişinin hayatını kaybettiği bilgisine yer veriliyor.
“Ofisime bağlı bu özel birim hükümetin uygulamaları sonucunda Güneydoğu’da yüzlerce insanın ölümüne neden olan inanılır çalışmaları ortaya koydu” diyen BM İnsan Hakları Yüksek Komiseri Zeid, “Devlet bu bölgeye girmemize izin vermiyor” dedi.
BM İnsan Hakları Konseyi yetkilisi Magazzeni, “Türkiye’nin insanlığa karşı suç işlediğinin kanısına vardık” dedi.
İnsan Hakları Derneği (İHD), Doğu ve Güney Doğu Anadolu bölgelerinde 2016’da hak ihlallerin büyük bir artış gösterdiğini, yıl içinde 46 bin 292 hak ihlali vakasının meydana geldiğini açıkladı.
Savaş zamanı “büyük resmi” görmek isteyenlerin cephedeki bir fotoğrafa bir kaç kez “close-up” yaparak bakması işe yaramaz, tam tersini yapması ve barış zamanından başlayarak o fotoğraftaki silahın üretilişinden size döndüğü (!) ana kadar geçen süreci politik bağlamı ve bütünselliği içinde kavramaya çalışması gerekir.
“Savaşa karşı birçok çalışma, eylem ve etkinlik yapılabilir. Ancak temelde savaşı durduracak olan şey, savaşı reddetmek ve askere gitmeyerek vicdani ret yapmaktır.”
İçişleri Bakanı Süleyman Soylu, korucuların yaş ortalamasının 42 olduğunu belirterek, 50 yaş üzerindeki korucuları emekliye sevk edileceğini, yaş ortalamasını 32’ye düşürmeyi hedeflediklerini ve bu kapsamda 20 bin yeni korucu alınacağını aktardı.
Sayın bakanın, şehit polislerin arkadaşlarına “Siz de şehit olun, biz de şehit olalım inşallah!” temennisini hiç yerinde bulmuyorum. Biz bu filmi gördük, bu filmi yaşadık ve çok acılar çektik yıllarca.
Bu akşam TV‘de başbakan Binali Yıldırım’ı tabut taşırken görünce Cizre’de katledilen 35 günlük Muhammed’i hatırlamamak olanaksızdı.
“Dökülen her damla kan için bir kan deryası akıtılmalı” diyenlere “hayır” demeliyiz. Ölümlere, intikamcılığa, ölü seviciliğe “artık yeter-êdî bes e” demeliyiz.
