Geçen yıl, Birleşmiş Milletler verilerine göre dünya çapında 70 milyonu aşan sayıda insanın yerinden edilmiş olduğu ve bu sayının 30 milyon kadar sığınmacı statüsüne sahip kişiyi içerdiği vurgulanıyordu.
İsmail Cem ve Yorgo Papandreu’nun, barış güvercinleri uçurup, birlikte sirtaki oynadıkları günlerden ne kadar uzaktayız. Onların 2000’li yılların başlarında estirdiği barış rüzgarlarının yerini günümüzde savaş çığlıkları aldı.
Ölümcül bir süreci ölümcül sonuçlar için fırsata çevirmeye çalışan bir süper güç portresi dünden daha fazla tartışmalı hale geliyor. Salgın karşısında yapılan tercihlerin, bu gücün küresel liderliğinde açacağı yarıkları şimdiden görüyoruz.
BM binasında yaptığı basın açıklamasında “En kötüsünü henüz görmedik” diyen BM Genel Sekreteri Guterres, COVID-19 dalgasının şimdi savaş halinde olan bölgeleri tehdit ettiğini söyledi.
Olağanlaşmış ve genelleşmiş bir sürekli savaş hali Afganistan, Irak, Suriye, Yemen, Libya, Lübnan, Somali ve başka coğrafyaları paramparça etmiş ve yakın zamanda duracağa da benzemiyor.
Diğerlerine benzemeyen yaygınlaşmış ve yoğunlaşmış bir dünya savaşının kapısını aralayıp içeriye doğru yol aldığımız gerçekliği ile karşı karşıyayız.
Hamburg Üniversitesi bünyesindeki Savaş Nedenleri Araştırmaları Çalışma Grubu tarafından Pazartesi günü açıklanan rapora göre dünya çapındaki silahlı çatışmaların sayısı bir önceki yıla göre bir miktar azaldı.
Alman sosyolog ve soykırım araştırmacısı Heinsohn’ın geliştirdiği teoriye (Youth Bulge Theory) göre savaşın esas nedenleri salt dinler, alan kazanma, kültürlerarası çatışma veya açlık değil doğum yoğunluğu ve buna bağlı olarak genç erkek fazlalığıdır.
Psikiyatrist Özgür Deniz Değer, “Savaş bitse dahi travmalar diğer nesillerde de ortaya çıkabiliyor. Savaş görmüş insanların çocuklarında, torunlarında yine bu riskler devam ediyor” dedi.
İzmir Barosu Yönetim Kurulu Üyesi Av. Deman Güler, “savaşlara bağlı nedenlerle 3.5 milyar insan yaşamını yitirdi. Ancak, tarihin her döneminde huzur, güvenlik ve barış arayanlar da eksik olmadılar.”
