Avrupa’daki bazı medya organlarının, Türkiyeli oyuncuların asker selamı ile Bulgaristanlı taraftarların Nazi selamını aynı başlık altında vermesini bizim medyamız “skandal” olarak niteliyor. Oysa herkes bilir ki, faşizm, ırkçılık ve militarizm her zaman kol kola yürür.
Militarist bataklığa saplanıp ve buna bağlı politika izleyip de âbâd olmuş bir örnek verilemez: İki savaş arası dönemde Japonya, Almanya, İtalya, Soğuk Savaş döneminde İspanya, Portekiz, İsrail, Irak, İran ve hatta son yıllarda ABD ve Rusya…
Sabah yazarı Engin Ardıç, Galatasaray’ın ideal 11’i için konuşulan isimlerin tamamının yabancı oyuncular olduğunu belirterek, “İstiklal Marşı söyleyecek adam da yok. Maçlardan önce İstiklal Marşı söyleme adeti kaldırılsın. Artık komik oluyor, daha fazla madara olmayalım” dedi.
Militarizm ordu ve devletin alanından taşan, gündelik hayatın ve en sıradan ilişkilerin içine sirayet edebilen bir tahakküm ağı olarak da varlığını sürdürebilmektedir.
Nisan aylarında militarizmin çocuklara benimsetilmesi amaçlı bir kampanya tüm ABD çapında yürürlüğe konulur: “Asker Çocukları Ayı”
Kara Harp Okulu’nda Milli Savunma Üniversitesi öğrencileriyle iftar açan Cumhurbaşkanı Erdoğan, “Şimdi de inşallah en yakın zamanda Mümbiç’i ve Fırat’ın doğusunu terör örgütlerinden sizler temizleyeceksiniz” dedi.
“Türkiye’de Militarizm” kitabının yazarı Güven Gürkan Öztan yarın aynı konu başlıklı konferansıyla İzmir Kitap Fuarı’nda
8 Nisan, saat 17.00, “Türkiye’de Militarizm” Devlet Ordu İlişkileri, Doç. Dr. İsmet Akça
Güvenilebilir ve yaşanılabilir bir toplum ancak barış ile kurulabilir. Gençlerin ve toplumun geleceği olması, düşler kurabilmesi için barış gerekir.
‘Ha gayret, biraz daha durursanız sizi Irak’a göndereceğim.’ ‘Evet, gayret, tamam, veee yavaşça rahat bırak’ diye gülerek, şikayet etmeyelim diye bizi de bu hisse davet ediyor!
