İsrail’den Myanmar’a, Pakistan’dan Cezayir’e, Yemen’den Türkiye’ye, İran’dan Endonezya’ya, Mısır’dan Tayland’a onlarca ülkede askeri şirketler ekonominin militarizasyonuna hizmet etmektedirler.
Prof. Dr. İlhan Uzgel ve Mühdan Sağlam’ın hazırladığı Küresel Gündem’de bu hafta, S-400 krizi ve Türkiye’nin silahlanma harcamaları ele alınıyor.
Militarizm, devlet-bayrak-din vb. kutsalların yaşamdan önemli sayılmasını gerektirir. Bu kutsallar yüceltilirken, çocukların gelişme haklarının hiçbir önemi kalmaz. Okul yerine karakol kışla yapılması, Yedigöller yerine Çanakkale ziyaretleri, müzik dersi yerine marş konulur.
Bir varmış, bir yokmuş. Çocuklara militarizmi sevdirmek için çalışan şirketler, pazarlamacılar, siyasetçiler çokmuş. Çok ama çok çokmuş! Çünkü militarizmin sevilecek bir yanı yokmuş.
ordunun amaç ve hedefinin savaş olduğu açık olsa da, militarizmin amacının orduyu savaşa sokmak değil, savaşı yönetim üzerindeki hakkını meşrulaştıracak bir araç olarak kullanmak olduğu söylenmelidir.
Vicdani Ret Derneği’nin sitesinde yapılan haberlerin sosyal medya uygulamasında paylaşılması nedeniyle açılan davada paylaşımlardan dolayı dernek adına hesabı yıllar önce açan Furkan Çelik sorumlu tutuldu.
Avrupa’daki bazı medya organlarının, Türkiyeli oyuncuların asker selamı ile Bulgaristanlı taraftarların Nazi selamını aynı başlık altında vermesini bizim medyamız “skandal” olarak niteliyor. Oysa herkes bilir ki, faşizm, ırkçılık ve militarizm her zaman kol kola yürür.
Militarist bataklığa saplanıp ve buna bağlı politika izleyip de âbâd olmuş bir örnek verilemez: İki savaş arası dönemde Japonya, Almanya, İtalya, Soğuk Savaş döneminde İspanya, Portekiz, İsrail, Irak, İran ve hatta son yıllarda ABD ve Rusya…
Sabah yazarı Engin Ardıç, Galatasaray’ın ideal 11’i için konuşulan isimlerin tamamının yabancı oyuncular olduğunu belirterek, “İstiklal Marşı söyleyecek adam da yok. Maçlardan önce İstiklal Marşı söyleme adeti kaldırılsın. Artık komik oluyor, daha fazla madara olmayalım” dedi.
Militarizm ordu ve devletin alanından taşan, gündelik hayatın ve en sıradan ilişkilerin içine sirayet edebilen bir tahakküm ağı olarak da varlığını sürdürebilmektedir.
