Kimse ayağa kalkmadı. Şu ana kadar bilindiği kadarıyla savaşın başlangıcından bu yana IDF(İsrail Silahlı Kuvvetleri)’de askere alınmadan önce bir genç adam dışında tek bir itaatsizlik vakası bile kaydedilmedi.
İsrail’de askere çağrılan 18 yaşındaki Tal Mitnick, Gazze’de savaş suçu işlendiğini belirterek orduya katılmayı reddetti.
Dört vicdani retçi de sosyal medyanın savaş karşıtı ideolojilerini oluşturmada önemli bir rol oynadığını söyledi.
Filistin yönetimini ve toplumunu sürekli olarak “terörist” doğurmak ve çocukları nefretle eğitmekle suçlayan İsrail, kendi toplumunun derin militarist ve şiddet yanlısı köklerini unutmuş görünüyor. Bu reklam bunun sadece bir göstergesidir.
Ülkede 7 Ekim’den sonra kurulan savaş kabinesinin üyesi ve eski Savunma Bakanı Benny Gantz’ın bütçeye karşı çıktığı aktarıldı.
İsrail’de yaşları 6 ile 12 arasında değişen çocuklara, 20 Kasım Dünya Çocuk Hakları Günü’nde “Gazze’yi yok edin” çağrısı yapan şarkı söyletildi.
Son savaşın yıkım bilançosu yok olan değil daha sert dönüşler yapacağını gösteren bir bilenmişliğe işaret ediyor. Hamas olsun ya da olmasın Filistin’in sapanı taşsız kalmayacak.
Nükleer savaş, İsrail’in Gazze saldırısının “olası” bir sonucu olarak görülmese de, bu fazlasıyla gerçek bir olasılık. ABD ve İsrail ateşle oynuyor. Pek çok savaşın gazileri olarak, kontrol edilmezse kaçınılmaz olarak nükleer savaşa yol açacak olan militarizmin sonunu görmek istiyoruz.
Ve İsrail, bütün Hamas mensuplarını yok etme hedefine ulaşsa bile Filistin halkının direniş ruhunu öldürmeyi başaramaz. Bir ölüye mukabil on muharibin ayağa kalkacağı muhakkaktır. Bütün ulusal mücadelelerde bu böyle olduğu gibi, 75 yıldır toprakları için savaşan Filistinliler için de böyledir.
İsrail’deki barış kampı kimlerden oluşuyor? Neyi savunuyorlar? Talepleri neler? Bugünlerde nasıl bir sınav veriyorlar? Neler yapıyorlar? Bölgede uzun süre çalışmış gazeteci Selin Çağlayan yazdı.
