Batı demokrasilerinde ordu teşkilatlarının “dağıtılmış yetki ve koordinatör genelkurmay” mantığı üzerine kurulmasının temel nedeni, askeri kurumların elinde yetki toplanmasını ve sistemlerin askerileşmesini engellemektir.
TSK’den çıkarılan askerler, mahkumiyet kararı aranmaksızın askeri rütbe ve memuriyetleri alınacak ve bu kişiler yeniden TSK’ye kabul edilmeyecek. Bir daha kamu hizmetinde istihdam edilemeyecek, doğrudan veya dolaylı olarak görevlendirilemeyecek.
Darbe girişimine katıldığı belirtilen ve “asker elbiseli terörist” ifadesi kullanılan 8651 askerden 1676’sının erbaş/er, 1214’ünün de askeri öğrenci olduğu kaydedildi. Tutuklu generallerin sayısının 143 olduğu belirtildi.
Reuters tarafından yapılan analizde, “15 Temmuz darbe girişimi NATO’nun ikinci büyük ordusu TSK’deki bölünmeleri gözler önüne serdi. Devasa bir etkisi olacak” değerlendirmesi yapıldı.
Kanun hükmünde kararnameyle (KHK) askeri liseler kapatılacak, harp okullarındaki tüm öğrencilerin ilişiği kesilecek, subay ihtiyacı üniversitelerden karşılanacak, GATA sağlık bakanlığına bağlanacak.
Darbe girişiminin TSK’daki yayılımının oranı hakkında kesin bir saptamada bulunmak 15 Temmuz’u izleyen ilk günlerde imkansız görünse de, tüm birliklerin en az üçte biri ile en fazla yarısını değişen ölçülerde kapsayan bir darbeci hareketlenme yaşandığını söylemek abartılı olmaz.
Yeni dönemde asker; sadece Kara, Hava ve Deniz komutanlıklarında görev yapacak ve iç asayişle ilgili olaylara hiçbir şekilde karışamayacak.
Darbe girişiminin bastırılmasının ardından başlatılan soruşturmalarda 6 bin 823 asker gözaltına alınmıştı.
Şunu diyorum; devlet ve iktidardaki çekirdek bir kadronun organize ettiği, gerçekleşeceğine samimiyetle inanan askerlerin provoke edilerek işe dahil edildiği; hatta cumhurbaşkanının güvenli bir yere gönderilerek olası ‘kazaların’ da hesaba katıldığı ‘kontrollü bir darbe’ olabilir mi?
Bu ülkenin artık sahici bir demokratik ufku olmalı. O ufuk, “darbeye karşı temel direnç”in “her biçimde anti-militarizm”le, “herkes için demokrasi”yle, “herkese hak ve özgürlükler” ile tesis edilmesidir; sürek avları, sürekli düşman ilanıyla, “linç, cihat” ve kafa kesmeye bile meyleden öfkeyle değil!
