BM Özel Raportörü Albanese, Filistinlilere karşı yürütülen soykırımı sona erdirmek için önce özel sektörün ve yöneticilerinin suç ortaklığını sonlandırmak gerektiğini dile getiren bir rapor ortaya koyunca Washington’dan yaptırımı yedi!
“Avrupa’da bir heyûlâ kol gezdirilirken, NATO transatlantik bir yapıdan güneydoğu Asya’yı da mesele edinen küresel bir örgüt olmaya doğru ilerlerken, günü geldiğinde bize de nöbet yazılacağını görmüyor musunuz?”
Belçika Savunma Bakanı Theo Francken ve diğer kabine üyeleri Audi tesisinin “askeri yenilenmenin bir parçası olarak silah üretim tesisine dönüştürülmesini” istiyormuş. Audi tesisinin hikayesini Avrupa hikayesi haline getiren işte bu istek. Yeni Avrupa’nın sembolü silah üreticisine dönüştürülen sanayi tesisleridir. Anton Jager Avrupa’da hükümetlerin bir tür askeri Keynesçilik uygulayarak ekonomik krizi yumuşatma eğiliminde olduğunu belirtiyor.
ABD Başkanı Donald Trump’ın uzun zamandır kabul edilmesini istediği anlaşma ile Türkiye (mevcut yüzde 2,09’luk payı yüzde 5,0’a yükselteceğinden), yıllık 22,8 milyar dolar olan savunma harcamalarını 47 milyar dolar yükselterek, 70 milyar dolar seviyesine çıkartacak. (2) Bu eğilim önümüzdeki yıllarda da devam edecek gibi görünüyor.
NATO’nun yüzde 5 hedefi yalnızca bir bütçe meselesi değil; küresel güvenlik mimarisinin yeniden inşası, savunma odaklı kalkınma rejimine geçiş ve siyasi dengelerin değişimi anlamına geliyor. Harcama arttıkça savaş riski de artıyor
Trump, ne zaman ne yapacağı kestirilemeyen, hiçbir kurala bağlı olmadan istediğini istediği şekilde vurabilen “beyaz erkeklik organı” olarak ortalıkta salınıyor. Seyirci dünya, edilgenleşerek tecavüze tanıklık ediyor. Tecavüzün insanlıkdışılığı üzerine konuşmaktansa, Trump’ın “delişmenliğini”, B2’leri GBU57A/B’lerin vurucu güçlerini tartışıyor.
Yeniden silahlanma gündemi daha fazla güvenlik mi getirecek, yoksa kendi kendine yaratılan ekonomik ve sosyal bir krize mi yol açacak?
“Terörsüz Türkiye” süreci Kürt meselesini çevreleyen bölgesel bağlamda yeni bir dönemin başlamasına verilen bir cevap. Türkiye, Kürt meselesini çevreleyen bölgesel bağlamın Baas, İslamcılık, İran ve Rusya olmadan yeniden kuruluşuna, bölgenin post-Baas ve post-İslamcı yeni dönemine Kürtlerle barışarak dahil olmaya karar vermiş görünüyor.
Bir zamanlar Türkiye’deki Milli Güvenlik Bilgisi derslerini, demokratikleşme ve çocuk hakları gerekçeleriyle eleştiren ve kaldırılmasını savunan Avrupa Birliği’nin, şimdi kendi içinde benzer uygulamaları düşünmesi ironik bir tablo çiziyor.
Avrupa, neoliberal borç rejiminin finansmanını artık silahlanma üzerinden sürdürüyor. Borç krizinin çözümü üretim değil, militarizm yoluyla aranıyor. Bu sadece jeopolitik bir strateji değil, aynı zamanda finansal bir yeniden yapılandırma tercihidir.
