Askerlikte Yaşadıklarım – Sergen Kaygısız

Bir sabah eksiksiz koşu yapılacak denildi. Kafada 4-5 kiloluk kompozit başlık, vücutta 5 kiloluk kurşun geçirmediği “iddia” edilen bir yelek, elimizde 5 kiloluk g3 piyade tüfeği, ve sırtta 30 kiloluk komando çantası. Koşuya başladık.

Merhabalar,
daha önceden askerlik esnasında vicdani reddini açıklamış bir vicdani retçiyim. Şimdi ise askerlik esnasında yaşadığım bir olayı paylaşmak istiyorum.
Bir sabah eksiksiz koşu yapılacak denildi. Kafada 4-5 kiloluk kompozit başlık, vücutta 5 kiloluk kurşun geçirmediği “iddia” edilen bir yelek, elimizde 5 kiloluk g3 piyade tüfeği, ve sırtta 30 kiloluk komando çantası. Koşuya başladık. Askerlikten önce 1 paket sigara, askerlik sürecinde ise sıkıntılardan dolayı bu rakamı 2 paket sigaraya çıkarmıştım.(Askerlerin %70i sigara içiyor) Koşu başladı, ilk 500 metrede tıkananlar ve devam edemeyenler oldu. Komutanın görüşü ise “numara yaptığımız” şeklinde oldu! 1200 metreden sonra ben artık nefes almakta inanılmaz zorluk çekiyordum. (Koşu esnasında söylenmesi “zorunlu” olan militarist marşlar ise daha da yoruyordu insanı.)
Artık kalbim dışarı fırlayacak gibi atıyordu ve nefes alamıyordum ve en sonunda yığılıp kaldım. Arkamızdan koşan komutan ise benim yanıma geldi ve; “kalk lan p.zevenk numara yapma” dedi ve beni itekleyerek zorla koşturdu. Ve diğer askerlerin yanına gelince; “bakın bu p.zevenk gibi numara yapmaya kalkışmayın, burası ana kucağı değil asker ocağı burda bulduğunuz her kucağa oturmayacaksınız” cümlelerini sarfetti pis pis sırıtarak küstahça!
O cümleden sonra insanlığımdan, hayattan, herşeyden nefret ettim. 1600 metreyi ite kaka tüm işkencelere rağmen tamamladıysamda bedenim daha fazla elvermedi ve bayılmışım. Uyandığımda revirde buldum kendimi.
O andan sonra 4 gün çok güç yürüdüm, bedenimi hissedemiyordum. Ve en önemlisi psikolojik olarak çok derinden sarstı beni bu yaşadığım olay. Umarım en azından bir kişiye de olsa faydam olur diye yaşadıklarımı paylaşma ihtiyacı hissettim. Belirtmek isterim ki askeriyede bu işkencelerden çok daha kötüleri de mevcuttur. İyi ki varsınız diyorum, dimdik duruşunuzu tebrik ediyor ve iyi çalışmalar diliyorum.

Biraz merak birazda çevre baskısıyla askere gittim ama nerden bilebilirdim “peygamber ocağınının” hayatımı mahvedeceğini? – Tıklayın

PAYLAŞ.
VicdaniRet.org