Çok daha fazla insan –ve daha farklı gruplardan gelen insanlar- şiddet içerdiğini düşündüğü girişimlerdense barışçıl girişimlere katılmaya eğilimli. Buradan çıkan sonuç şu: barışçıl yöntemler kullanmak salt ahlaki bir seçim değil, aynı zamanda bir hareket için stratejik bir gereklilik.
Dr. Aylin Sena Beliner, “Savaşın Çevreye Etkisi” başlıklı bir sunum hazırladı.
Şimdilerde mağazalarda modalaşmış militarist kıyafetlerin var olması, kadınların algılarında yarın çocuklarını, kardeşlerini, eşlerini, sevgililerini savaşa göndermenin alt yapısını oluşturmakta da oldukça etkilidir.
Genelkurmay Başkanı’nın 15 Temmuz askeri girişiminden sonra travma geçiren orduyu toparlamaya çalışırken hükümetin güçlü denetimi ve yönlendirmesi ile ordu-içi eleştirilerin arasında kaldığı muhakkak.
Gencecik insanlar haritada yerlerini bilmedikleri yerde ölmeye, öldürmeye devam ediyor. Geriye kalan ise Abdurrahman Çiftçi’nin mezar taşı. Bir de bizim militarizme, erkekliğe ve milliyetçiliğe karşı olan anti-militarist kararlılığımız.
Türkiye Gazetesi’nin yazarı olan Fuat Uğur, darbeden 3 ay önce yazdığı bir yazıda 15 Temmuz darbe girişiminde olacakları neredeyse birebir anlatmış.
Eğer gerçek kötülüğün kaynaklandığı asıl sebepleri ve prensipleri incelemeye çalışırsak, hiçbir şey bulamayız. Bulduğumuz şey vasatlık, ileriyi hesaba katmayan bir takım pragmatik kaygılar ve gayet anlaşılabilir niyetler olur.
Doğu Avrupa’daki NATO temelli asker konuşlandırmaları bizi yeni bir Soğuk Savaş’a mı yoksa yeni sıcak çatışmalara doğru mu götürüyor. Neler oluyor, yeni bir “Apocalypse Now” dehşeti/filmi mi var “pek yakında” kapımızda; NATO’nun da baş rolünü üstlendiği?
Üniformanın yetkisine ve etkisine saygılı, her an ‘suçsuz’ olduğunu ispat etmeye hazır ve gönüllü. Bunun neredeyse istisnası kalmadı artık. Çünkü bizler savaş insanlarıyız.
Bir halkın başına gelenleri söylediği, üstelik halkına ne kadar da zulüm görmüş olsa başka bir halkla düşmanlık etmemesini ısrarla vurguladığı için katledildi Hrant.
