2013 18 Mayıs-Nergis Şen (Vicdani Ret Derneği’nin Galatasaray Meydanı’nda gerçekleştirdiği eylemde Vicdani Reddini açıkladı.)
Ben Nergis Şen. Bugün açıklayacağım vicdani reddimi aslında geçen 15 Mayıs Dünya Vicdani Retçiler Günü’nde açıklayacaktım. Geçen sene bir lise öğrencisiydim. Hem bir kadın hem de bir lise öğrencisi olduğumdan aile ve erkek otoritesinin baskısıyla bugüne katılamadım ve açıklamamı yapamadım. Bugün yapacağım açıklamayı geçen sene yazdığım metin üzerinden hiç değiştirmeden yapmayı istiyorum. Çünkü yaşadığım şey toplumun militarist anlayışının bir sonucuydu. Buna karşı olan tavrımın aynı metinle belirginleşmesini istedim.
7 yaşımdan 17 yaşıma kadar bu sistemin bizleri şekillendirmek için kurduğu okullara kapatıldım. 1. Sınıftan 8. Sınıfa kadar 1440 gün her sabah kapatılmam için kurulan okullar da üniformalı bir şekilde sıraya girdim. “Rahat” ve “Hazır ol” komutlarıyla yapmam ve yapmamam gerekenlerle ilgili atılan nutukları dinledim. Her sabah kapıdan girerken çorap renginden saç tokama, sınıflarda defterimden, kitabıma, çantama, yiyeceklerimden içeceklerime kadar kontrol edildim. Aptal ya da akıllılığım, tembel ya da çalışkanlığım sınavlarla sınandı. Bu sınanmalarla sınıf içerisindeki statüm belirlendi. 8. Sınıftan 12. Sınıfa kadar ise değişen tek şey benim ve arkadaşlarımın bu yaşadıklarımızı içselleştirmemizdi. 1440 gün anlamını bile bilmediğim bir andı içtim. İşte bu benim yani senin yani hepimizin yaşadığı militarizmdir. Ben militarizmi; evde annem ve babamdan, mahallede arkadaşlarımla oynadığım oyunlardan, okulda öğretmenlerimden, televizyonda dizilerden, filmlerden ve haberlerden öğrendim. Ve öğrendiğim şey şu ki; militarizm devlete piyon kapitalizme köle olmamıza, erkeğin orduya, kadının eve kapatılmasına, ölmeye ve öldürmeye yani ona alışmamızı istiyor.
Onun adına üzülüyorum! çünkü ne yaparsa yapsın ona alışmayacak insanlar var. Ve ona alışamayanların sayısı gün geçtikçe artıyor. Yaşadığım topraklarda militarizmin savaşına alışmayanlar ve militarizme itaat etmeyenler birer birer militarizmi ret ettiklerini açıklıyorlar. Ve ben de hiçbir iktidara, otoriteye ve militarizme itaat etmeyecek anarşist bir kadın olarak vicdani reddimi açıklıyorum.
Ve hayatlarımız çalınmadan, hayallerimiz buluşmalı diyorum.
