Güney Kore’de 1980’den beri ilk kez sıkıyönetim ilan ederek şok etkisi yaratan Devlet Başkanı Yoon Suk Yeol, tüm siyasilerin karşı çıkışı, muhalefetin iradesi, halkın askerlere direnişi karşısında çark etmek zorunda kaldı.
Ordunun tarihsel olarak “düzen kurucu/koruyucu” işlevi Türkiye’deki darbe tarihini (ve son darbe girişimini anlamakta) önemli bir faktör olsa da kanımca ne yeterli ne de gerekli koşul.
15 Temmuz, Erdoğan’ın “başkanlık” denen ucube sisteme yükselişi için bir basamak olarak kullanılmış, darbeye karşı duran halkın açtığı demokrasi kapısı kapatılıp faşizmin kapısı açılmıştır.
Geçen hafta da çok sayıda memur, hemşire, mühendis, öğretmen gibi devlet görevlileri darbeye tepki göstermiş ve iş bırakma eylemi yapmıştı.
Mali’de uzun süredir siyasi ve ekonomik kriz yaşanıyordu. Cumhurbaşkanı Keita, 2012 yılından bu yana ülkenin kuzeyinde etkin olan cihatçı isyanı kontrol altına alamadığı gerekçesiyle baskı altında bulunuyordu.
Darbe silahsız sivil direnişle değil, harekete geçirilen birliklerin kışlalarından çıkar çıkmaz hükümete sadık birliklerce ezilmesiyle durdurulmuştur.
Vicdani retçiler Yavuz Atan ve Sevim Korkmaz Dinç ile söyleşi.
Sudan Ordusu Ömer el Beşir’in tutuklandığını, 2 yıllık bir geçiş döneminin başladığını ve üç aylık olağanüstü hal ilan edildiğini duyurdu.
“Kardeşim 15 Temmuz’da Hava Harp Okulu ikinci sınıf öğrencisiydi. Köprüde kesici aletlerle katledildi. Bunun raporu var. KHK değişikliğinden dolayı kardeşimin katili ceza almayacak. Bu durumda olan yaklaşık 24 mağdur var. “
Askerler kışlalarından, muktedir vatandaşlar da evlerinden çıktılar. Meydanlarda, havaalanlarında ve köprülerde buluştular. İki kesim açısında da “MEVZUBAHİS OLAN VATAN İSE, GERİSİ TEFERRUAT”tı. Devletin bekası söz konusuydu.
