2003 15 Mayıs-Ahmet Cem Öztürk-İSTANBUL
“Dünyaya geldiğimden beri benden önce gelenlerin yarattığı sistemi anlamaya bazı yerlerinde içine girmeye bazı yerlerinde dışına çıkmaya çalıştım durdum.
Ve yeni yeni anlıyorum ki bu sistem doğadaki bütün bitkilere düşman, ağaçları kesiyor. Sonra anladım ki hayvanlarada düşman. En sonunda farkettim ki doğadaki diğer canlılara düşman olan bu sistematik hareket kaçınılmaz olarak insanlara da düşman. İnsanların yarattığı bir sistemin yine insanlara nasıl düşmanca davranabileceğini anlayamadım.
Bu, benden önce gelenlerin kurduğu sistemin insanlar tarafından mı yoksa uzaylılar tarafından mı kurulduğunu düşündürdü. Şimdi ise şunu anlıyorum: Benden önce gelenlerin bu sistemi nasıl ve ne şekilde, ne amaçla, ne koşullar altında, hangi engelleri aşıp şu ana geldiğinin çok önemli olmadığını; şu anki halinin benim hoşuma gitmediğini ve bu sistemin mümkünse dışına çıkmam gerektiğini anladım.
Ben bu sistemin hiç bir parçasında yer almayacağım. Özellikle askerlik kurumunun içine hiç bir şekilde girmeyeceğim. Diğer kurumlarının ise mümkün olduğunca dışında kalacağım.
Geçenlerde askerlik kurumundan bir mektup geldi ve beni askeriyeye çağırıyordu bu mektup… onlara diyorum ki; sakın bana güvenip bir savaşa girmeyin. Ben hiç bir koşul altında savaşın bir parçası olmayacağım. Savaş hesapları yaparken bir kişi eksik olarak yapın.
Sevginin ve Eşitliğin yüceltildiği bir dünyanın sistemli olamayacağına olan inancımdan dolayı, birilerinin beni bir sistemin içine davet etmesini sevgisizliğe ve eşitsizliğe davet olarak düşünüyorum. Sevginin ve eşitliğin yüceltildiği bir dünya istiyorum.”
