Ateşi Hemen Durdurun!
Kathy Kelly: World BEYOND War Yönetim Kurulu Başkanı
8 Kasım 2023
İsrail’in 27 Aralık 2008’de Gazzelilere yönelik hava saldırısı ve katliamı olan Dökme Kurşun Operasyonu 22 gün sürdü. İsrail ordusu, donanmasını, hava kuvvetlerini ve ordusunu Gazze’de yaşayan halka karşı konuşlandırdı, ABD’nin sağladığı silahları kullanarak 333’ü çocuk 1.383 Filistinliyi öldürdü.
El Şifa hastanesinde ateşkes ilan edildikten sonra öfke ve pişmanlıktan titreyen bir doktorun bana Gazze’deki hesaplanamaz acıların 22 gün boyunca devam ettiğini dünyanın izlediğini söylediğini hatırlıyorum. Hastalarının çoğunun kadınlar, çocuklar ve büyükanne ve büyükbabalar olduğunu söyledi.
Ben ve bir insan hakları çalışanı olan Audrey Stewart, Counterpunch’tan basın kartlarımızı taşıyarak, o zamanlar İsrail tarafından kontrol edilmeyen tek Gazze sınır kapısı olan Refah sınır kapısından Gazze’ye yürüdük. New York Times ve LA Times için çalışan muhabirler arasında sıkışıp kalmıştık. Kahire’deki bir insan hakları aktivisti, Audrey ve benim, geçiş noktasının açıldığı yerleşim bölgesi olan Refah’ta bir aileyle kalmamızı ayarlamıştı. Gece boyunca bombalar saat gibi patlayabilir, her on bir dakikada bir, gece 23.00’den gece 1.00’e ve sonra yine sabah 3.00’ten sabah 6.00’ya kadar. Zeki bir çocuk ve ailenin en büyüğü olan yedi yaşındaki Yusuf, Audrey ve bana şunları anlattı: Apache Helikopterinin Hellfire füzesini ateşlemesi sonucu oluşan patlama ile F-16 savaş uçaklarının attığı 500 lb.’lik bombaların sesi arasındaki fark.
Ateşkes ilan edildiğinde Yusuf’un annesi bir sandalyeye çöküp mırıldandı: “Hayal edebiliyor musun? 22 gün boyunca ilk kez nefes alıyorum, çocuklarım için çok korktum.” Yusuf hiç vakit kaybetmeden sokak aralarında ve yollarda büyük bir muşamba sürükleyerek ailelerine yakacak olarak getirebilecekleri ince dal ve dallar arayan mahalle çocuklarını örgütlemek için dışarı çıktı.
Bu arada, küçük kardeşi Muhammed, şakacı bir şekilde daireler çizerek uçan bir uçağı taklit etti ve ardından daire şeklinde oturarak hepimiz kahvaltıyı paylaştığımızda babasının kucağına atladı.
Dört yıl sonra İsrail’in Gazze’ye düzenlediği bir başka hava saldırısının ardından Refah’taki aileyi tekrar ziyaret etme şansım oldu. Çocuklar, babalarının bombalamalar ve kuşatma nedeniyle travma yaşayan çocuklara yardım etmek için düzenlediği yardım çalışmalarından gurur duyuyorlardı. Yusuf ve Muhammed’in eninde sonunda koca ve baba oldukları, ailenin paylaşma çabalarına hâlâ destek oldukları, yıllar boyunca İsrail’in baskısı altında Gazze’nin yiyeceğe, yakıta, temel ilaçlara, hatta yıkanmak ve içmek için temiz suya erişimi için kaynaklar bulmaya devam edecekti.
Bu ay Muhammed öldü. 12 Ekim’de uyurken binası İsrail savaş uçağının saldırısına uğradı ve bina çöktü, ezilerek öldürüldü. Kendi çocuklarının da yanında olup olmadığını bilmiyorum ama bölge, bir kurtarma çalışmasının gerçekleştirilebileceği yakıttan yoksun olduğundan sayısız kişinin enkaz altında ölmesi saatler veya günler aldı. Tahminen 10.000 kişi öldürüldü. Son bir ayda, tamamen masum olan 4.104 Gazzeli çocuk, zulümle öldürüldü.
Tam bir ateşkes yerine bombalamaya “duraklama” çağrısı yapmak son derece zalimce ve açıkça boşunadır. Biraz yardımın içeri girmesine, birkaç sakat ve yaralının dışarı çıkmasına izin verip, sonra da bombalama ve açlık ablukasına devam mı edelim? Profesör Emeritus Mel Gurtov, Başkan Joe Biden’ın ateşkes çağrısı yapması gerektiğini yazıyor: “Rehineler ve Gazze halkının hayatları da dahil olmak üzere hayat kurtarmak için.” Katliam devam ederse kime fayda sağlayacak? Bölgede ve belki de dünya genelinde şiddetin sürekli olarak yoğunlaşması güvence altına alındığında, silah üreticilerinin kârları kesinlikle artacaktır.
Birçok aktivistin geçen yıl hazırlıklarını yaptığı Ölüm Tacirleri Savaş Suçları Mahkemesi, 12 Kasım’da merkezi saatle akşam 20.00’de resmi olarak toplanacak. Dört büyük askeri yüklenicinin (Boeing, Lockheed Martin, RTX (Raytheon) ve General Atomics) işledikleri tespit edilebilecek her türlü savaş suçu ve insanlığa karşı suçtan sorumlu tutulması amaçlanacak.
Gazze nüfusunun yarısını oluşturan çocuklar da dahil olmak üzere masum Filistinlilere yönelik muazzam toplu cezalandırmayı hayata geçiren, devam eden ve şimdi korkunç derecede yoğunlaşan katliamı durdurmak için daha fazlasını yapmadığım için kendimi sorumlu tutuyorum.
Geçtiğimiz günlerde eski ABD Başkanı Barack Obama, “kimsenin eli temiz değil… hepimiz bir dereceye kadar suç ortağıyız” itirafında bulundu. Sadece dizginleyemediğimiz liderler değil, hepimizin ellerinde affedilemez bir kan var; ancak son on yılda bize defalarca şunu söyleyen genç Afganları hatırlıyorum: “Kan, kanı temizlemez. ”
Sesimizi gür bir şekilde, gürleyerek, Ateşkes için haykırmamak için hiçbir mazeretimiz yok, hiçbir mazeretimiz yok, Şimdi.
Kaynak: World BEYOND War
