IŞİD çetelerine direnen Kobanê için Atina’da meclis binası önünde bir dayanışma eylemi yapıldı. Eylemde VR-DER’in hazırladığı “Savaşa verecek ne bir dakikamız var, ne de bir canımız!” başlıklı bir metin de Yunanca olarak okundu ve ingilizce ve türkçe bildiri olarak alanda dağıtıldı.
Eylemde okunan ve bildiri olarak dağıtılan metin şöyle:
Vicdani Ret Derneği: Savaşa verecek ne bir dakikamız var, ne de bir canımız!
Türkiye Cumhuriyeti Devleti‘nin sürdürdüğü 30 yıllık bir savaşta yitirilen sayısız insanın ardından adına “çözüm süreci” dediği bir süreç başladı. Bu, Kürt hareketiyle diyalog geliştirmek için bir adımdı. 2009 yılında başlatılan bu sürecin, bu coğrafyaya “barış” getireceği beklendi. Ancak devlet, barışı hep silahla, tankla, Roboski’de olduğu gibi bombalarla sağlama refleksinden vazgeçmedi. Ateşkes olmasına, silahlı grupların bir kısmının sınır dışına çekilmesine rağmen, evlere cenazeler gelmeye, analar gözü yaşlı olmaya devam etti, ediyor.
Son haftalarda Kobanê’de giderek şiddetlenen durum da açıkça gösteriyor ki, devlet, bu bölgede kendi beslediği IŞİD eliyle katliamlar yapılmasına olanak sağlıyor. Zaten hükümetin örgütlediği savaş dili, hükümetin bir barış inşası sürecinden çok daha uzakta, savaş hazırlığı yapar bir noktada olduğunu da açıkça gösteriyor.
Türkiye Cumhuriyeti Devleti, şimdilerde Suruç sınırında giderek şiddetlenen çatışmaları önleme gerekçesine dayanarak, parlamentodan “tezkere” kararını çıkardı. Ancak, bu karardan sonra sınır bölgesine yapılanı askeri yığınak da barıştan çok kanlı bir savaş hazırlığından başka bir şey değil.. Hükümet, Ortadoğu’da yıllar boyu giderek şiddetlenmiş, ardından da Türkiye sınırına kadar gelmiş bu tabloya her ne kadar “şaşırıyor” görünse de, şu anda aslında tam da “çözüm”ü yeni savaşlarda bulduğunu gösterir bir şekilde, tezkereyle sınır ötesine asker göndermeyi planlıyor.
İşin özünde hükümet, bir yandan rant politikaları dahilinde üretilmiş bir şiddetin somut hali IŞİD’i kınarken, bir yandan da “bundan kurtulmak için savaşmak gerek” diyerek gittiği sınır bölgesinde, savaştan kaçmaya çalışan Kobanê’lilere kapılarını kapatıyor.
Mecliste onanan tezkerenin, çıkarılacak her sefer görev emrinin, bölgede sürmekte olan direnişe yönelik bir tehdidin, Kobanê’de yaşanacak olası bir katliamın habercisi olduğunu biliyoruz. Suruç sınırına yapılan askeri yığınaklar, Kürdistan’ın birçok bölgesinde devam etmekte olan fiili OHAL’ler, savaşı reddetmek için sokaklara çıkanlara yönelik asker-polis saldırılarının her biri, Kobanê’de yaşanacak bir katliamı, bölgede yaşanacak bir savaşı niçin reddetmemiz gerektiğini bizlere her defasında yeniden gösteriyor.
Biz, vicdani retçiler, antimilitaristler ve savaş karşıtları, bu tezkerenin de bir çözüm olmayacağını biliyoruz. Çünkü yakın dönemde çıkarılan benzer amaçlı tezkereler, kalıcı bir barışı sağlamadığı gibi, ortadaki sorunu daha da derinleştirdi ve çözümsüz hale getirdi. Bu sebeple, şu an Türkiye’de işlemeye başlayan savaş süreci de, bizleri aynı çözümü imkânsız noktaya sürüklüyor.
Şimdi bizler, savaş karşıtları, antimilitaristler ve vicdani retçiler, Kobanê’de yaşamları pahasına direnenlerin, savaştan kaçarak yaşama tutunmaya çalışan bir halkın sesine ses katmak için reddediyoruz.
Reddediyoruz; bir halkı katletmeye programlı olarak üretilmiş IŞİD’i; yeni katliamlara zemin hazırlanacak şekilde devlet eliyle yapılan mühimmat yardımlarını; savaştan kaçmak isteyenlere kapatılan kapıları; yaşamları için direnenlere yönelik gerçekleştirilen polis-asker saldırılarını; evlerini, köylerini, topraklarını terk edip göç etmek zorunda bırakılanlara uygulanan zulmü; kadınların esir pazarlarında köleleştirilmesini; çocukların yağan bombalarla katledilmesini; “barış getireceğiz” yalanlarıyla meclisten geçen tezkereyi; zemini hazırlanan tüm katliamları…
Şimdi, bir kez de buradan söylüyoruz: Çıkardığınız tezkereyle ne size verecek bir dakikamız var ne de bir canımız. Kendi ellerinizle beslediğiniz IŞİD’e karşı “savaşarak getireceğiniz bir barış”, bölgeye katliamdan başka bir şey getirmeyecektir.
Hem buradan, hem de Kobanê’den yükselen ses, savaşın değil barışın sesidir, sınırsız bir yaşamın habercisidir.
Kobanê yaşamdır, yaşam için reddediyoruz!
Vicdani Ret Derneği
www.vicdaniret.org
Metnin yunancası:
Σύνδεσμος Αντiρρησιών Συνείδησης Τουρκίας: Δεν έχουμε ούτε ένα δευτερόλεπτο, ούτε μια ζωή να δώσουμε στον πόλεμο!
Οι αρχές ξεκίνησαν μια “ειρηνευτική διαδικασία” μετά την διεξαγωγή ενός 30ετούς πολέμου από το Τουρκικό κράτος και τον στρατό που άφησε πίσω του χιλιάδες θύματα. Η διαδικασία έγινε αντιληπτή ως ένα βήμα προς έναν εποικοδομητικό διάλογο με το Κουρδικό κίνημα.
Ωστόσο, το κράτος δεν εγκατέλειψε τις μακροχρόνιες συνήθειές του να διασφαλίζει την ειρήνη με τα όπλα, τα τανκς και τις βόμβες του. Οι οικογένειες έχασαν τα παιδιά τους και οι κηδείες δεν σταμάτησαν ποτέ, παρότι κηρύχθηκε κατάπαυση του πυρός και οι ένοπλες ομάδες έφυγαν από τα τουρκικά σύνορα.
Όπως όλοι/ες βλέπουμε με τις πρόσφατες εξελίξεις στην Κομπάνι, το κράτος συνεχίζει τις καταστροφές του στην περιοχή παρέχοντας βοήθεια στην ISIS. Ο πολεμικός λόγος της κυβέρνησης δείχνει ότι οι αρχές δεν έχουν καμία πρόθεση να οικοδομήσουν ειρήνη. Δείχνει ότι αντιθέτως η κυβέρνηση είναι σε σημείο προετοιμασίας πολέμου.
Με βάση μια δικαιολογία για να αποφευχθεί η αύξηση της βίας στα σύνορα της Suruç, η κυβέρνηση έχει ήδη νομιμοποιήσει με κοινοβουλευτική απόφαση την δυνατότητα ανάπτυξης των στρατευμάτων της στην περιοχή. Ωστόσο, αυτή η ανάπτυξη στρατευμάτων δεν είναι τίποτε άλλο, παρά ένα σημάδι για ένα επερχόμενο αιματηρό πόλεμο που ετοιμάζει το κράτος. Η κυβέρνηση θέλει να επιτύχει “ειρήνη” μέσω νέων πολέμων και σχεδιάζει να στείλει στρατιώτες έξω από τα σύνορα, αν και φαίνεται να είναι “έκπληκτη” υπό το φως της αυξανόμενης βίας στη Μέση Ανατολή.
Η κυβέρνηση καταδικάζει την ISIS, κάτι που αποτελεί τέλειο παράδειγμα για το πώς τα πολιτικά συμφέροντα καταλήγουν στη βία, αλλά ταυτόχρονα κλείνει τις πόρτες στους ανθρώπους της Κομπάνι που τρέχουν να ξεφύγουν από τον πόλεμο.
Γνωρίζουμε ότι η κοινοβουλευτική απόφαση, οποιαδήποτε στρατιωτική εκστρατεία, οποιαδήποτε απειλή κατά της αντίστασης στην περιοχή είναι ένα σημάδι για την επερχόμενη σφαγή στην Κομπάνι. Η συγκέντρωση στρατευμάτων στη Suruç, η κατάσταση έκτακτης ανάγκης σε πολλές περιοχές του Κουρδιστάν, η υπέρμετρη βία των δυνάμεων ασφαλείας εναντίον των ανθρώπων που αντιστέκονται στον πόλεμο στους δρόμους, δείχνουν καλά και τον λόγο για τον οποίο πρέπει να αντισταθούμε σε έναν πόλεμο στην περιοχή και μια σφαγή στη Κομπάνι.
Ως αντιρρησίες συνείδησης, αντιμιλιταριστές και αρνητές του πολέμου, γνωρίζουμε ότι αυτή η κοινοβουλευτική απόφαση δεν αποτελεί λύση. Διότι οι προηγούμενες αποφάσεις όχι μόνο απέτυχαν να διασφαλίσουν μια βιώσιμη ειρήνη, αλλά επέκτειναν και εμβάθυναν τις συγκρούσεις. Η διαδικασία πολέμου που συνεχίζεται στην Τουρκία μας φέρνει επίσης στο σημείο ατέρμονων συγκρούσεων.
Ως αντιρρησίες συνείδησης, αντιμιλιταριστές και αρνητές του πολέμου, αρνούμαστε προκειμένου να υψώσουμε τη φωνή των ανθρώπων που τρέχουν μακριά από τον πόλεμο, να υψώσουμε τη φωνή των αντιστασιακών που αγωνίζονται στην Κομπάνι.
Αρνούμαστε την ISIS, την κρατική βοήθεια στις σφαγές, τα κλειστά σύνορα, τις επιθέσεις των δυνάμεων ασφαλείας εναντίον των ανθρώπων που αντιστέκονται για τις ζωές τους, τη βία πάνω σε εκείνους/ες που εξαναγκάζονται να φύγουν από τα σπίτια, τα χωριά και τα εδάφη τους, την υποδούλωση των γυναικών στις αγορές, τις δολοφονίες παιδιών σε βομβαρδισμούς, την κοινοβουλευτική απόφαση να επιτραπεί η ανάπτυξη στρατευμάτων …
Και το λέμε και πάλι δυνατά: Δεν έχουμε ούτε ένα δευτερόλεπτο, ούτε μια ζωή να δώσουμε στον πόλεμο. Η «ειρήνη» που θα διασφαλίσετε δήθεν με έναν πόλεμο κατά της ISIS, η οποία είναι μάλιστα το αποτέλεσμα της δικής σας βοήθειας, δεν θα φέρει τίποτα άλλο παρά σφαγές στην περιοχή.
Οι φωνές μας και οι φωνές της Κομπάνι δεν είναι η φωνή του πολέμου. Είναι η φωAnchorνή της ειρήνης. Είναι το κάλεσμα για μια ζωή χωρίς σύνορα. Η Κομπάνι είναι η ζωή, αρνούμαστε για τη ζωή!
Αντίρρηση Συνείδησης Σύλλογος της Τουρκίας, www.vicdaniret.org
