Ben Oğuzhan Şahin.
Yaşamımı iktidar ilişkilerinden, savaş ve şiddetten, hiyerarşiden ve her türlü tahakküm ağlarından arındırmayı ahlaki bir görev bilirim.
İlk okuldan orta okula ve liseye, ardından üniversiteye kadar dönüp baktığımda devletin her kurumunun bizzat biricik bizleri birer birer nasıl hiyerarşide yerlerimize yerleştirdiğini görmekten büyük bir utanç duymaktayım.
Sistemin, beni eğitilen/eğitici, erkek/kadın, yöneten/yönetilen ilan etmesinden utanç duymaktayım.
Yaşamım boyunca uzak durmakta direttiğim tahakküm ağları içinde devletin her geçen gün dahil olmaya ve iktidarı var etmeye çalıştığı toplumsal ilişkilerden, öldürmeyi emreden askerlik hizmetinden uzak durmayı bir vicdani görev bilirim.
Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin Türkiye’den, Kürdistan’a, Suriye’ye ve Ukrayna ve dahil olmaya çalıştığı tüm coğrafyalara uzanan savaş politikaları içinde emir alıp emir veren bir asker olmayı reddediyorum.
Özgür bir yaşama olan inancımla ‘reddet, diren, hayır de!’ diyorum.
Militarizmi reddediyorum!
Askerliği reddediyorum!
