Benim adım Özcan ve size içimden gelen duyguları açıklamak istiyorum. Kürt kökenli bir birey olarak, 7 yaşındayken yaşadığım bir olaydan dolayı askerlerden korkuyorum. Bu korku, beni sadece askeri hizmete karşı değil, aynı zamanda savaşa, silaha, emir alıp vermeye, insan öldürmeye, hayvanlara işkence ve doğaya zarar vermeye karşı bir duruşa yönlendiriyor.
Savaşın ve şiddetin getirdiği acıları görmüş biri olarak, barışı ve diyalogu teşvik etmek istiyorum. Silah taşıma ve insan öldürme fikri, benim için kabul edilemezdir. Emir alıp vermeye karşı çıkışım ise, kendi vicdanımın sesini dinlemeyi ve içsel değerlerime sadık kalmayı ifade eder.
Ayrıca, hayvanlara işkence ve öldürme konusundaki hassasiyetim, çocukluğumdan beri doğayla ve hayvanlarla olan bağımın bir sonucudur. Doğanın ve hayvanların haklarının korunması, benim için büyük önem taşır. Doğaya zarar veren faaliyetlere karşı çıkmak, insanlığın geleceği için de elzemdir.
Bu nedenle, vicdani retçi olarak hareket etmek, barışı savunma ve doğaya saygı duyma konusundaki kararlılığımın bir ifadesidir.
