2011, 3 Mart Rana Arıbaş – Amargi Kitabevi’nde gerçekleştirilen vicdani retçi Halil Savda’yla dayanışma etkinliğine Aksaray’dan gönderdiği mektupla vicdani reddini açıkladı
Kısa sözcüklerle vicdani reddimi açıklıyorum.
Yaşama dair hiç bir zaman kocaman cümlelerim olmadı. Hep gölgeleri sevdim ben, sonbaharları, gün doğumlarını. Hep ötekiydim ben. Hep bir adım uzak. Öteki olmaların, ıssız olmanın ne demek olduğunu öğretti yaşam bana hep, o yüzden vicdan duygum herşeyden ağır bastı, gün geldi kılıcı en çok kendime salladım. Salladım canım acımadı. Vicdanımsa sakinleşti.
Küçük bir kız çocuğuydum ben, herkesin babası figürdür ya benim ki Ağbimdi. Kocaman aşktı benim için. 68 kuşağının sıkı devrimcisi, kazandığı İstanbul Teknik Üniversitesi Makina Bölümü’nü bırakmak zorunda kalan Ağbim. Uzun ve karanlık yıllardan sonra, askerliğe karşı verdiği inanılmaz mücadele yılları. Ağbimdi benim ama daha çok yolum. Kambur bir adamı, askere almaya çalışan zihniyete karşı verilen mücadele süreci. Senin için evet en başta senin için Vicdani redciyim Ağbi. İnsanın sağlık sorunu olsun, olmasın, istemediği hiç birşeye zorlanmaması için, yattığın yerde rahat uyuman için vicdani redciyim.
Evet insanın iradesi dışında hiçbir şeye zorlanmaması için vicdani redciyim.
Evet Kıbrıs Savaşını yaşamış bir ailenin, Kıbrıs Savasında insanların neler yaşadığını bizzat tanıdıklarımdan dinlediğim ve savaşın insan ruhunda bıraktığı tramvaları bildiğim için vicdani redciyim. Savaşın hiç bir mübah yönü olduğuna inanmayanlardanım.
Ancak içimizdeki barışı yakalarsak, savaşın durcağına inananlardanım. İçimizdeki huzurun en çok vicdandan geçtiğine inanırım. Vicdan ağır bir yüktür bilirim. Bu yükü taşımak taşımamak için isteğim dışında bana uygulanabilecek herşeyin tecavüz olduğına inananlardanım. O yüzden vicdani redciyim.
Ben Anneyim, ben kadınım ben evladım, babamı – oğlumu – sevdiceğimi, savaşlarda ölsünler diye emek vermedim. Onlarla geçirebileceğim her anın beni ben ettiğini, onlarsız yaşamımın eksik kalacağını bilirim. Yaşamımı yaşam yapan asıl payda sevdiklerimse, yanımda ölmelerini dilerim. Sebepleri olmadıkları bir savaşta asla değil. Kavga onların kavgası değildir . Ancak anneler çocukların barışçıl, hümanist yetiştirirse, dünyayı güzelliğin kurtaracağının ve sevmekten geçtiği yollarının bilinciyle vicdani redciyim.
Eğer cinsel tercihler farklı ise bireylerin buna saygı duyularak ama askere gitmediğinde de onuru kıracak, toplumda daha farklı baskıların oluşmaması için, bu arkadaşlarımın sonrasında yaşadıkları tramvların olmaması için, temiz bir dünya, özgür düşünce adına, insan kalabilmek adına, bir başka insanı öldürme hakkım olmadığına inandığımdan, yaşamın en kutsal hak olduğuna olan inancımla, sebebi olduğum şeylerin sonucu olabilmek adına, Ağbim için, hiç olmayan oğlum için, vicdani redciyim. Özgür irademle verdiğim bu kararımın sonuna kadar savunucu olduğumun bilinmesini isterim. Umud ediyor ve diliyorum ki aynı yoldan yürcek arkadaşlarımla uzun parkurları kısaltacağız.”
