Bu Kez Kötüler Kazanamayacak
“Sevgi Kazanır”, sadece silahlara karşı bir mesaj değil; kötülüğe direnen bir duruş.
Andrew Myers, biraz deli bir adam. Sanatı üşenmeden yapıyor. Çivileri teker teker çakıyor, vidaları teker teker sıkıyor ve sonra hepsini teker teker boyuyor. Genellikle bu yöntemle portreler yapan sanatçı, bu kez farklı bir duruş sergilemiş ve kötülüğün karşısına iyiliği yerleştirmiş.
Web sitesinde Andrew Myers’ın sanatı “Farklı. Dışavurumcu. Dokunulabilir.” kelimeleriyle tanımlanıyor. Bu kelimelerin dışına çıkıp çiviler, vidalar, toplama parçalar, yağlı boya, füzen, çimento ve bronzun kullanıldığı eserleri deneyimlemek için onları yakından incelemek, hatta dokunmak gerekiyor. Tüm üşenmezliğiyle, bir şeyleri değiştirmek için uğraş veren sanatçıyı en mutlu eden anılarının arasında, kör bir adamın, hazırladığı bir portreyi elleriyle incelemesi bulunuyor. Hazırlanması yüzlerce saat sürmüş, binlerce vidayla oluşturulmuş portrenin her yerine elleriyle dokunan kör adamın yüzünde bir gülümseme beliriyor. Başkalarının sadece gördüğü bir kare, bu adamın ellerinde farklı bir anlam kazanıyor. Sevgi Kazanır (Love Wins) isimli çalışma da yine birilerinin gözlerinde, ellerinde ve kalplerinde değer kazanmayı, ruhlarda iz bırakmayı bekliyor.
6.000 vidanın beyaz plaka üzerine yerleştirildiği ve her birinin yağlı boyayla teker teker boyandığı çalışmada kötülüğü sadece bir silah simgeliyor. Ama bu çalışma bir “anti-silah” kampanyasının parçası değil; silahsız olsak da kötülüğe karşı direnebileceğimizi gösteren bir duruş. Peki nazik bir şekilde silahın namlusunu kapatan tek bir parmakla direnebilir, hatta silahın kendisini patlatmasına neden olabilir miyiz? Bu tamamen tartışmaya açık ve farklı bakış açılarına göre cevaplanabilecek bir soru. Bir zamanlar silahların ucuna çiçek yerleştirmek toplumsal bir tepkiye neden olmuştu. Şimdi de kötülüğe karşı birlikte direnmememiz için bir neden yok.
Belki sevgi her zaman kazanmıyordur. Belki “Onların silahları var ama biz sayıca üstünüz” diyen Jim Morrison yalan söylüyordur. Belki hepimiz kötülüğe yenik düşeceğiz ve hayal ettiğimiz güzel günleri görmeden öleceğiz. Ama belki de umut, bunların hepsinden daha güçlüdür ve yeni bir dünya yaratmamızı sağlayabilir. Ne dersiniz?
