1. Aktif şiddetsizlik amaçlara uygun araçları seçmek demektir.
Şiddete karşı çıkarken şiddete başvurmak şiddet hanesini kabartır. Şiddet kısa vadede “başarılı” olsa bile uzun vadede genelde intikam ve karşı-şiddete yol açar ve böylelikle yüzyıllardır süren ‘şiddet sarmalını’ idame ettirir.
2. Aktif şiddetsizlik eylem ve fail arasında ayrım yapar. Hasımlarımızı canavarlaştırma eğilimine karşı durmak beyhude düşmanlıklar yaratmanın önüne geçer. Biz diğer insanlara insan oldukları için saygı gösterdikçe – yaptıkları şeylere karşı duruşumuzu tüm hiddetimizle ifade ederken bile – onların davranışlarını değiştirme, hatta bize katılma ihtimallerini arttırırız; tıpkı içeriden bilgi sızdıran “ifşaatçı” örneklerinde olduğu gibi.
3. Aktif şiddetsizlik kapsayıcı çözümler peşindedir.
Bu ilke adaletsizlik, sömürü ve şiddet karşısında taviz vermek anlamına gelmez; hasımlarımızın meşru ihtiyaçlarını göz önüne almak ve kendimizin – ya da başkalarının – aynı derecede meşru ihtiyaç ve isteklerimizden feragat etmeden bunları karşılayacak yollar bulmaya çalışmak demektir.
4. Aktif şiddetsizlik misillemeyi de kaçmayı da reddeder.
Kaçmayı da dövüşmeyi de – çatışma ya da şiddet karşısında beklenen tepkileri – reddetmek hasımlarımızın durumu yeniden değerlendirip seçeneklerini yeniden tartmasına yol açabilir. Şiddete şiddetle karşılık vermeden ve geri çekilmeden zeminimizi korumak aktif şiddetsizliğin “üçüncü yolu”dur.
5. Aktif şiddetsizlik açıklığı, şeffaflığı ve samimiyeti tercih eder. Bu ilke mutlak bir doğru değildir. Bazen başkalarının hayatını korumak için gizlilik gerekebilir. Ancak pek çok durumda gizlilik ve hile gereksiz olmakla kalmayıp organizasyonlarımız, çalışmamız ve ilişkilerimiz için son derece zarar verici sonuçlar da doğurabilir.
6. Aktif şiddetsizlik, öfkemizin bizi dönüştürmesine izin vermektense öfkemizi dönüştürür. Şiddet, adaletsizlik, sömürü, zulüm ve kayıtsızlık karşısında “haklı öfke” sadece anlaşılır olmakla kalmayıp sağlıklıdır da. Mesele öfkemizi nasıl ele aldığımızdır – şiddetsizlik yoluyla öfkemizi yapıcı eylem için olumlu bir güce çevirebiliriz.
7. Aktif şiddetsizlik işbirliğinden çekilme gücünü kullanır.
İktidar sahiplerinin sahip olduğu güç, üzerinde iktidar kurulanların sürekli işbirliğine bağlıdır. Bu işbirliğinden çekildiğimizde – insanlar işbirliği yapmayı reddederek kendi güçlerine başvurduklarında – iktidar sahipleri iktidarlarının kaynağını yitirir ve ‘güçsüzler’ muktedirleşir.”
WRI – Uluslararası Savaş Karşıtları tarafından hazırlanan Şiddetsiz Kampanyalar El Kitabı’ndan…
Çeviren: İnan Mayıs Aru
