Bir zamanlar Türkiye’deki Milli Güvenlik Bilgisi derslerini, demokratikleşme ve çocuk hakları gerekçeleriyle eleştiren ve kaldırılmasını savunan Avrupa Birliği’nin, şimdi kendi içinde benzer uygulamaları düşünmesi ironik bir tablo çiziyor.
Avrupa, neoliberal borç rejiminin finansmanını artık silahlanma üzerinden sürdürüyor. Borç krizinin çözümü üretim değil, militarizm yoluyla aranıyor. Bu sadece jeopolitik bir strateji değil, aynı zamanda finansal bir yeniden yapılandırma tercihidir.
Savaş devam ettiği sürece Ukrayna hiç ilerleyemez. Amerikan vatandaşları ve diğer NATO ülkelerinin vatandaşları barış talep etme konusunda ahlaki bir yükümlülüğe sahiptir – adil bir barış, ancak acil bir barış.
Eylül 2015’te, ABD Kongresi’ne basit bir soru yöneltti : “Neden,” diye sordu, “birileri savaşta kullanan insanlara silah verir?… Cevap paradır ve para kana bulanmıştır.”
İstanbul Belediye Başkanı Ekrem İmamoğlu’nun 19 Mart’ta tutuklanması, Türkiye’de hükümete, Cumhurbaşkanı Erdoğan’a ve devam eden sosyo-politik-ekonomik krizin neden olduğu rahatsızlığa karşı bir öfke patlamasına yol açtı.
Sudan’da devam edegelen ordular savaşı iki yılını doldururken başkent Hartum’un düzenli ordunun eline geçmesi üzerine, bu gelişme basınımızda sanki ülkenin milli ordusu yabancı düşmanları yenilgiye uğratarak başşehri işgalden kurtarmış gibi yansıtıldı.
Suriye’nin ortasındaki T4 ve Şayrat hava üslerine savaş uçakları konuşlandırma gayretindeki Ankara’nın bu hamleyle ülkedeki egemenlik sahasını giderek genişleten İsrail’e bir anlamda “kafa tutar” izlenim vermesi, Tel Aviv’i teyakkuza itmiş görünüyor
Erdoğan, Bahçeli ve Öcalan… Orta Doğu barışı, tarihi Kürt-Türk barışı için inisiyatif almış bu üç liderin başarılı olabilmeleri için ben elimden gelenin fazlasını yapacağım.
Silahlanma sistemik entropinin temel nedenlerindendir ve askeri harcamalar küresel istikrarsızlığı, gelir ve toplumsal cinsiyet eşitsizliğini, çevresel bozulmayı artırıcı etki yapar.
Kesin olan o ki cin şişeden çıkmıştır. Yeniden şişeye koymak olanağı yoktur. Bundan böyle Kürt sorununun geleceğini kararlaştıran faktör, silahlı çatışma olmayacaktır. Devlet, Kürtler, siyasal partiler, sivil toplum, Rojava Kürtleri hepsi bu yeni kurulan sahnenin oyuncuları.
