Mevcut ataerkil, kapitalist sistem kadınlara, çocuklara ve en nihayetinde erkeklere zulüm etmektedir. Devlet de bunu desteklemektedir. Kadının yaratıcı, paylaşımcı, şefkat dolu, vicdanlı varlığı hiçe sayılmakta; onlara uygulanan her türlü şiddet, gelenek göreneğe sığınılarak meşru kılınmaktadır. Bu şiddet bizzat devlet tarafından savaşta ve barışta bir silah olarak kullanılmaktadır. Sistemin parçası olan her bir birey için kadın, sadece çocuk doğurmalı ve bu çocukları gerektiğinde ölecek bir asker, bütün ömrünü bir fabrika, bir maden, bir atölye köşesinde harcayacak işçi ve en kötüsü bunların devamını sağlayacak bir anne olarak yetiştirmelidir.
Doğan çocuklar ise küçük yaşlarına rağmen zor şartlarda çalıştırılmakta, yine şiddetle terbiye edilmekte, olmadı dört duvar arasında tutsak edilmektedir. Tecavüz yine bir terbiye aracı olarak kullanılmakta ve onlara karşı uygulanan şiddet ise yine görmezden gelinmektedir. Çocuklar evlendirilerek dirençleri kırılmakta ve bu rezil sistemin devamı sağlanmaktadır.
Bu yüzden ben Fulya Aydın bu sistemin ve devletin dayattığı her türlü şiddete karşı çıkıyor ve vicdani reddimi ilan ediyorum.
Fulya Aydın
