Bir kez daha, 1 Eylül Barış Günü’nü, savaş söylemlerinin gölgesinde karşılıyoruz!
İktidarların kendi çıkar politikalarına göre değiştirdiği gündemleri, bugünlerde yeniden düşmanlık söylemleri ve savaş tehditleriyle şekilleniyor. Bir süredir Türkiye-Yunanistan arasında yaşanan “Doğu Akdeniz gerilimi”yle, iki coğrafya arasında yeniden bir “düşman ilişkisi” gündemimize gelmişken; şiddet ve savaş seviciliğine karşı bugün barış demenin tam zamanıdır.
Her iktidarın, kendi hakimiyetini güçlendirmek ve süreklileştirmek için başvurduğu ilk yoldur şiddet. Savaşsa, sadece sıcak çatışmaların yaşanması değil; iktidarın şiddet söyleminin bireylerin yaşamını hedef aldığı, gündelik yaşamı baskıladığı, toplumu korku ve şiddetle bastırdığı bir bütündür. Yaşadığımız coğrafyanın bir yanında bugün hala çatışmalar yaşanıyorken, diğer yanında savaş tehditleri iktidarın bir politikası haline gelmişken; bugün barış demenin tam zamanıdır.
İktidarların, korona krizinin yıkıcılığına aldırmaksızın ısrarla savaş politikaları yürütmesine ve şiddeti körüklemesine karşı; bugün barış demenin tam zamanıdır.
Dünyanın her yerinde, çıkar savaşlarının parçası olmayı reddedenler ve barış için mücadele edenler, yıllar boyunca baskıya, tehdide ve türlü sindirme politikalarına maruz bırakıldılar. Tutuklandılar, kaybedildiler, katlediler. Ancak ne olursa olsun barış için mücadele edenler varolmaya devam ettiler, savaşsız bir dünyayı yaratma çabasını sürdürdüler, militarizmi redettiler.
Bugün bizler, yaşamlarımız için, bu çabayı büyütmeye devam ediyoruz. Çıkar savaşlarında yitip gitmemek, iktidar politikalarında kaybolmamak için barış diyoruz.
Biz varsak, barış mümkündür!
Barış için vicdani ret!
Vicdani Ret Derneği
1 Eylül 2020
