Nöbet askeri bir terim. Ancak sadece askerler ve savasanlar nöbet tutmazlar. Barış için nöbet tutanlar da var.
Devlet savaş başlattığında Kadıköy’de az sayıda kadın ve erkek savaşa karşı Barış için nöbet tutmayı kararlaştırdılar.
İlk kez 1 Temmuz 2015’te Kadıköy Bahariye caddesinde bulunan Süreyya Operası önünde toplanıp nöbet tuttular. Merkezi Barış Bloğu kendini salonlara kitlerken onlar her akşam saat 19:00-20:00 arasında sokakta bir araya geldiler. Bazen iki kişi kalsalar da Kürt, Ermeni, Arap ve Türk ezgilerini caldılar, ‘Barış için sende bir imza ver’ pankartını açtılar ve imza topladılar.
300 gündür kesintisiz nöbet tutuyorlar.
Cizre’nin, Nusaybin’nin, Gever’in, Sur’un, Şırnak’ın avazını duyurmaya çalışıyorlar. Öyle salonlara hapsolmadılar ve her gördükleri mikrofona koşmuyorlar.
Pankartlarını, küçük masalarını, imza için klasörlerini ve ses cihazlarını yüklenip Süreyya operasının önüne gidiyorlar.
Şimdiye kadar 30 bin imza topladılar. 30 bin insana barışı anlattılar!
Kimisi bu aktiviteye burun kıvırdı, kimi kücük gördü yapılanı ancak onlar kücük adımlarla BARIŞ demeye devam ediyorlar. Devlet savaşta ısrarlı ve savaş çanları her sokakta çalıyor. Savaş çanları çalarken onlar Barışın ezgilerini çaldılar, sesi çoğaltmaya çalışıyorlar.
Ne bir sorumluları var ne de bir sözcüleri. Polisler gelip ‘sorumlunuz kim?’ dediğinde ‘kara murat’ deyip polisle dalga geçtiler. Salon devrimciliği yapmıyorlar!
Meltem Kübra Mollaoğlu nöbetin müdavimlerindeydi. Ankara Garı katliamında hayatını kaybetti. Son konuşmasını burada yaptı.
Murat Acet nöbet dönüşü kalp krizi geçirip öldü.
Halil Güven kanser tedavisi için hastaneye yatıncaya kadar nöbet tuttu. Onların dostları Barış için nöbet tutmakta ısrarcılar.
Erdoğan’ın sözcülüğünü yaptığı devlet beton bloğu gibi toplumu ezmeye çalışırken ve Barış fikrini yok etmeye çalışırken Barışta ısrar hayatidir. Devlet baskı rejimiyle kocaman bir baskı rejimi oluşturmuş durumda. Savaş koalisyonu korkuyu ve umutsuzluğu egemen kılmak istiyor. Iktidar muhalifleri dağınık ve umutsuzlar. Mecalsizlik ve korku var. Barış için yürütülen çalışma ve aktiviteler süreklilik kazanmıyor. Palyatif ve dönemsel kalıyor.
Kadıköy Barış Bloğunun ısrarı ve sürekliliği çok değerli.
Savaş nöbeti tutanların karşısında az sayıda Barış nöbetçisi yerini terk etmiyor!
Hangi gün saat 19-20 arasında Bahariye caddesindeki Süreyya Operasının yanından geçseniz Barış sesini duyacaksınız. Orada umudu ve cesaretin melodileri çalıyor!
Onlarla buluştuğunuzda unudunuz çoğalacak, mucadele azminiz artacaktır…
http://www.yasakhaber.com/mobil/kose-yazisi/36/baris-nobetcileri.html
