Toplumların kendilerine has, kendi içlerindeki erkek egemenliğini tekrardan üretme, zayıflatma veya pekiştirmeye yarayan kurumları vardır. Bunlardan bazıları okullar ve askeri kurumlardır.
Savaşın 100. yıldönümünde, özellikle Avrupa ülkelerinde savaşın anılması, yorumlanması ve dersler çıkarılması konusunda çeşitli düzlemlerde canlı tartışmalar, verimli çalışmalar yürütülürken, Türkiye’de genel bir ilgisizlik hali var.
“Eğer şehidin uğruna canını feda ettiği kutsal değerleri sahiplenecek, paylaşacak ve yeniden üretecek bir kitle olmasaydı, [ölümün] adı sadece talihsiz bir kaza, trajik bir ölüm olurdu…”
Avrupalı ülkelerin, 2030 yılı sonrasında pilotlu savaş uçaklarının yanında kendi insansız savaş uçaklarını üretip üretmeyecekleri henüz kesin olarak bilinmiyor… ABD ve İsrail’e bağımlı olmaya devam edecekler.”
Ölümün yüceltilmesi birilerinin ölüme gönderilmesini kolaylaştırıyor, haklı çıkartıyor, hatta ölüme gönderilen kişinin bir onur kaynağına dönüştürülmesini sağlıyor.
NATO üye ülkelere askeri harcamaları artırma çağrısı yapıyor. Prof. Dr. Nurhan Yentürk Türkiye’de iç güvenlik harcamaları eklendiğinde zaten NATO sınırının aşıldığını ve harcamalarda tam şeffaflık olmadığını söylüyor.
Askeriyede gördükleri dayak, hakaret gibi kötü muameleden sonrasındaki yaşamlarında erkekler -ki gün geçmiyor kadına şiddet uyguladıkları haberleri çıkmasın- kadına şiddetin acizlik ve suç olduğu bilincine nasıl varacaklar?
Reformların bıçak gibi kesilmesiyle birlikte TSK’nın, Başbakan Erdoğan’ı, YAŞ toplantılarında masanın başına, genelkurmay başkanları ile yana yana oturtmak yerine tek başına oturtması gibi sembolik jestleri başladı.
Özgür Heval Çınar’ın “Uluslararası İnsan Hakları Hukukunda Vicdani Red ve Türkiye” isimli kitabı bu konuda yazılmış en kapsamlı, yararlı ve açıklayıcı, emek ürünü bir çalışma.
“Kürtaj cinayettir”, “Ceninin yaşamı insan yaşamı kadar değerlidir” gibi inanç temelli söylemler ve gebeliğin sonlandırılması hizmetleri önüne -şimdilik politika düzeyinde olmasa da- uygulamada çıkarılan güçlüklerle birlikte, sağlık çalışanları arasında kişisel değerlerin mesleki değerlerin önüne geçirilebileceği düşüncesi kök salıyor.
